συμπυροβολώ

-έω, Ν

πυροβολώ μαζί με άλλους, πυροβολώ ταυτόχρονα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + πυροβολώ. Το ρ. μαρτυρείται από το 1888 στον Σπ. Τρικούπη].